امام موسي صدر در سال 1307 ش (1343 ق) در شهر مقدس قم ديده به جهان گشود. پس از تكميل دروس مقدماتي، از محضر علمي و معنوي آيات عظام سيدصدرالدين صدر (پدرش)، سيد محمد محقق داماد، سيد حسين بروجردي و امام خميني(ره) كسب فيض نمود. سپس عازم نجف اشرف شده و از محضر عالمان و فقيهان آن ديار نيز بهره‏مند گرديد و به درجه اجتهاد نائل آمد. امام موسي صدر پس از وفات آيت‏اللَّه سيدعبدالحسين شرف‏الدين، رهبري شيعيان لبنان را به عهده گرفت و آنان را از وضعيت ناهنجار فرهنگي، اجتماعي و سياسي رهايي بخشيد و در برابر دسيسه‏هاي دشمنان اسلام، آنان را در تشكيلات "حركت المحرومين" متشكل ساخت. اين مجاهد نستوه و خستگي‏ناپذير با هدف ايجاد اتحاد بين اعراب و جلب حمايت كشورهاي عربي و متقاعد ساختن آنان به منزوي كردن اسراييلِ متجاوز و تحريم هرگونه رابطه با اشغالگران فلسطين و به منظور تقويت جنبش محرومين و تهيه سلاح، به كشورهاي مختلف سفر مي‏كرد. امام موسي صدر، به تدريج جزء بزرگترين شخصيت‏هاي سياسي جهان به شمار آمد و در پي دعوت رسمي دولت ليبي، به اين كشور سفر نمود، وليكن براثر توطئه دشمنان انقلاب اسلامي، در همان سفر ناپديد شد. گرچه اخبار ضد و نقيضي درباره زنداني بودن وي منتشر مي‏شود، با اين حال هنوز اطلاعات موثّقي از ايشان به دست نيامده است.